Wzorzec rasy
Wzorzec FCI - wstępnie zatwierdzony
POCHODZENIE: Ukraina
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 9.11.2012
UŻYTKOWANIE: Pies do towarzystwa.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY
Grupa psów pochodząca od tych samych przodków i podobnej budowie, powstała w wyniku planowanych skojarzeń ras psów: foxterrier, pudel miniaturowy, maltańczyk i Chin pod koniec lat 70 w Odessie, Ukraina. Tamara Shargorodskaya, sędzia UKU-FCI zainicjowała powstanie rasy i w 2004 utworzyła rasę nazwaną ODIS oraz został opracowany wzorzec rasy.
WRAŻENIE OGÓLNE
Odis jest wesołym psem o wyrazistym temperamencie. Wyglądem przypomina Południowego rosyjskiego owczarka. Struktura kości i ciało muszą być mocno zbudowane, co jest bardzo ważne dla tego małego psa, ale nie oznacza to, że Odis jest niezdarny, ciężki lub gruby. Nie jest psem ani długo- ani krótkonogim.
Kończyny tylne poruszają się bardzo energicznie, a przednie z dużym wykrokiem. Ważne są: ogólna budowa i proporcje. Pies pokryty jest gęstym, grubym włosem długości około 7-15 cm z dobrze rozwiniętym podszerstkiem. Okrywa wierzchnia na głowie tworzy grzywkę, wąsy i brodę. Ogon zwisa w spoczynku, może być przenoszony na górną linię, gdy pies jest podekscytowany.
WAŻNE PROPORCJE
Wysokość w kłębie:
Idealna wysokość dla psów – 37 cm. (z tolerancją +/- 2 cm).
Idealna wysokość dla suk – 35 cm. (z tolerancją +/- 2 cm.).
Głębokość klatki piersiowej: stanowi połowę wysokości w kłębie.
Długość kufy: stanowi połowę długości głowy. Indeks długości (format): 110.
ZACHOWANIE/TEMPERAMENT Typowy sangwinik
GŁOWA
Głowa widziana z góry lub z boku przypomina tępy klin. Odległość mierzona od potylicy do stopu jest w przybliżeniu równa lub nieco mniejsza niż odległość mierzona od potylicy do nosa.
OKOLICA MÓZGOCZASZKI
Czaszka: lekko wypukła, umiarkowanie szeroka, stopniowo zwężająca się do oczu.
Stop jest zauważalny.
Łuki brwiowe i potylica są nieco rozwinięte. Dobrze wypełniony pod oczami.
Mięśnie szczęki są lekko rozwinięte.
OKOLICA TWARZOCZASZKI
Nos: nos jest szeroki; nozdrza są dobrze rozwinięte. Nos jest czarny dla psów o jednolitej białej sierści, biały z szarymi plamami i szarymi kolorami sierści. Psy koloru sierści płowej mogą mieć ciemnobrązowy nos.
Kufa: Dobrze wypełniona, wystarczająco głęboka. Kość nosowa jest prosta. Przednia część stopniowo zwęża się do nosa.
Wargi: przylegające, średnio grube, dobrze napigmentowane.
Szczęki/zęby: zgryz nożycowy lub cęgowy. Szczęki są mocne.
Oczy: średniej wielkości, owalne, ciemne, lekko ukośne; obwódki oczu są dobrze napigmentowane.
Uszy: Płaskie, ściśle przylegające do czaszki, osadzone wysoko, średniej wielkości i sięgające linii oka, lekko zaokrąglone na końcu.
SZYJA: Dłuższa niż głowa, średnio osadzona, szczupła, stopniowo rozszerzająca się do ramion, dobrze umięśniona z napiętą skórą, bez podgardla; kark jest dobrze zaznaczony.
TUŁÓW
Linia górna: jędrna, mocna, lekko opadająca od dobrze zaznaczonej szyi do wyraźnej kłębu i dalej wzdłuż poziomu grzbietu, przechodząc w poziomą lędźwie, a następnie w lekko opadający zad.
Kłąb: Wyraźny, dobrze umięśniony.
Grzbiet: mocny i prosty, jego długość to połowa długości ciała.
Lędźwie: krótkie, umięśnione i równe.
Zad: Krótki, lekko opadający, umięśniony.
Podbrzusze: Brzuch umiarkowanie podkasany.
Klatka piersiowa: Klatka piersiowa jest wystarczająco szeroka i owalna w przekroju, głęboka.
Żebra są umiarkowanie sprężyste.
Przedpiersie jest wystarczająco wyraźne
OGON
Ogon zwisa w spoczynku, może być noszony ponad górną linią, gdy pies jest podekscytowany. Sięga stawu skokowego według długości.
KOŃCZYNY PRZEDNIE widziane z przodu, równoległe i szeroko osadzone.
Łopatki: Łopatki opadające Ramię: uformowane z łopatką pod kątem 100 stopni. Dobrze umięśnione.
Łokcie: równoległe.
Przedramię: proste, wyprostowane i dobrze umięśnione.
Nadgarstek: chudy, dość szeroki, w jednej płaszczyźnie z przednimi kończynami.
Śródręcze: Lekko opadające.
Łapy: owalne, z lekko wydłużonymi środkowymi palcami, dobrze zszyte.
KOŃCZYNY TYLNE
Równoległe, niezbyt szeroko ustawione. Widziane z boku stoją za pionową linią narysowaną od punktu pośladków. Dobrze kątowany.
Udo: Widziane z boku, skośne.
Staw kolanowy: Wyraźny.
Podudzie: ukośne, dobrze muskularne.
Staw skokowy: dobrze określony.
Śródstopie (nadgarstek tylny): pionowy.
Łapy: okrągłe, łukowate i dobrze złączone.
RUCH
Kłus jest typowy. Ruchy są swobodne, łatwe i proste.
SKÓRA Wystarczająco przylegająca, elastyczna, bez zmarszczek i fałd.
SZATA
Włosy grube i długie, długości 7-15 cm, szata z dobrze zaznaczonym podszerstkiem na całym ciele. Włosy wierzchnie są średnio szorstkie, długie i lekko zmierzwione; młode i liniejące psy mogą mieć krótszy włos.
Włosy na głowie tworzą grzywkę, zakrywającą oczy i sięgającą nosa; wąsy i broda.
Niedozwolone jest przycinanie, które zmienia kształt psa.
UMASZCZENIE
Biały, biały z plamami w różnych kolorach (z wyjątkiem wątroby), biały z szarym (niebieski), ciemnoszary, płowy o różnych odcieniach (z wyjątkiem pomarańczowego).
WADY
Każde odstępstwo od powyższych punktów należy uznać za wadę, a powaga, z jaką należy ją rozpatrywać, powinna być dokładnie proporcjonalna do jej stopnia i jej wpływu na zdrowie i dobrostan psa.
UWAGA
Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra całkowicie opuszczone do moszny
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 9.11.2012
UŻYTKOWANIE: Pies do towarzystwa.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY
Grupa psów pochodząca od tych samych przodków i podobnej budowie, powstała w wyniku planowanych skojarzeń ras psów: foxterrier, pudel miniaturowy, maltańczyk i Chin pod koniec lat 70 w Odessie, Ukraina. Tamara Shargorodskaya, sędzia UKU-FCI zainicjowała powstanie rasy i w 2004 utworzyła rasę nazwaną ODIS oraz został opracowany wzorzec rasy.
WRAŻENIE OGÓLNE
Odis jest wesołym psem o wyrazistym temperamencie. Wyglądem przypomina Południowego rosyjskiego owczarka. Struktura kości i ciało muszą być mocno zbudowane, co jest bardzo ważne dla tego małego psa, ale nie oznacza to, że Odis jest niezdarny, ciężki lub gruby. Nie jest psem ani długo- ani krótkonogim.
Kończyny tylne poruszają się bardzo energicznie, a przednie z dużym wykrokiem. Ważne są: ogólna budowa i proporcje. Pies pokryty jest gęstym, grubym włosem długości około 7-15 cm z dobrze rozwiniętym podszerstkiem. Okrywa wierzchnia na głowie tworzy grzywkę, wąsy i brodę. Ogon zwisa w spoczynku, może być przenoszony na górną linię, gdy pies jest podekscytowany.
WAŻNE PROPORCJE
Wysokość w kłębie:
Idealna wysokość dla psów – 37 cm. (z tolerancją +/- 2 cm).
Idealna wysokość dla suk – 35 cm. (z tolerancją +/- 2 cm.).
Głębokość klatki piersiowej: stanowi połowę wysokości w kłębie.
Długość kufy: stanowi połowę długości głowy. Indeks długości (format): 110.
ZACHOWANIE/TEMPERAMENT Typowy sangwinik
GŁOWA
Głowa widziana z góry lub z boku przypomina tępy klin. Odległość mierzona od potylicy do stopu jest w przybliżeniu równa lub nieco mniejsza niż odległość mierzona od potylicy do nosa.
OKOLICA MÓZGOCZASZKI
Czaszka: lekko wypukła, umiarkowanie szeroka, stopniowo zwężająca się do oczu.
Stop jest zauważalny.
Łuki brwiowe i potylica są nieco rozwinięte. Dobrze wypełniony pod oczami.
Mięśnie szczęki są lekko rozwinięte.
OKOLICA TWARZOCZASZKI
Nos: nos jest szeroki; nozdrza są dobrze rozwinięte. Nos jest czarny dla psów o jednolitej białej sierści, biały z szarymi plamami i szarymi kolorami sierści. Psy koloru sierści płowej mogą mieć ciemnobrązowy nos.
Kufa: Dobrze wypełniona, wystarczająco głęboka. Kość nosowa jest prosta. Przednia część stopniowo zwęża się do nosa.
Wargi: przylegające, średnio grube, dobrze napigmentowane.
Szczęki/zęby: zgryz nożycowy lub cęgowy. Szczęki są mocne.
Oczy: średniej wielkości, owalne, ciemne, lekko ukośne; obwódki oczu są dobrze napigmentowane.
Uszy: Płaskie, ściśle przylegające do czaszki, osadzone wysoko, średniej wielkości i sięgające linii oka, lekko zaokrąglone na końcu.
SZYJA: Dłuższa niż głowa, średnio osadzona, szczupła, stopniowo rozszerzająca się do ramion, dobrze umięśniona z napiętą skórą, bez podgardla; kark jest dobrze zaznaczony.
TUŁÓW
Linia górna: jędrna, mocna, lekko opadająca od dobrze zaznaczonej szyi do wyraźnej kłębu i dalej wzdłuż poziomu grzbietu, przechodząc w poziomą lędźwie, a następnie w lekko opadający zad.
Kłąb: Wyraźny, dobrze umięśniony.
Grzbiet: mocny i prosty, jego długość to połowa długości ciała.
Lędźwie: krótkie, umięśnione i równe.
Zad: Krótki, lekko opadający, umięśniony.
Podbrzusze: Brzuch umiarkowanie podkasany.
Klatka piersiowa: Klatka piersiowa jest wystarczająco szeroka i owalna w przekroju, głęboka.
Żebra są umiarkowanie sprężyste.
Przedpiersie jest wystarczająco wyraźne
OGON
Ogon zwisa w spoczynku, może być noszony ponad górną linią, gdy pies jest podekscytowany. Sięga stawu skokowego według długości.
KOŃCZYNY PRZEDNIE widziane z przodu, równoległe i szeroko osadzone.
Łopatki: Łopatki opadające Ramię: uformowane z łopatką pod kątem 100 stopni. Dobrze umięśnione.
Łokcie: równoległe.
Przedramię: proste, wyprostowane i dobrze umięśnione.
Nadgarstek: chudy, dość szeroki, w jednej płaszczyźnie z przednimi kończynami.
Śródręcze: Lekko opadające.
Łapy: owalne, z lekko wydłużonymi środkowymi palcami, dobrze zszyte.
KOŃCZYNY TYLNE
Równoległe, niezbyt szeroko ustawione. Widziane z boku stoją za pionową linią narysowaną od punktu pośladków. Dobrze kątowany.
Udo: Widziane z boku, skośne.
Staw kolanowy: Wyraźny.
Podudzie: ukośne, dobrze muskularne.
Staw skokowy: dobrze określony.
Śródstopie (nadgarstek tylny): pionowy.
Łapy: okrągłe, łukowate i dobrze złączone.
RUCH
Kłus jest typowy. Ruchy są swobodne, łatwe i proste.
SKÓRA Wystarczająco przylegająca, elastyczna, bez zmarszczek i fałd.
SZATA
Włosy grube i długie, długości 7-15 cm, szata z dobrze zaznaczonym podszerstkiem na całym ciele. Włosy wierzchnie są średnio szorstkie, długie i lekko zmierzwione; młode i liniejące psy mogą mieć krótszy włos.
Włosy na głowie tworzą grzywkę, zakrywającą oczy i sięgającą nosa; wąsy i broda.
Niedozwolone jest przycinanie, które zmienia kształt psa.
UMASZCZENIE
Biały, biały z plamami w różnych kolorach (z wyjątkiem wątroby), biały z szarym (niebieski), ciemnoszary, płowy o różnych odcieniach (z wyjątkiem pomarańczowego).
WADY
Każde odstępstwo od powyższych punktów należy uznać za wadę, a powaga, z jaką należy ją rozpatrywać, powinna być dokładnie proporcjonalna do jej stopnia i jej wpływu na zdrowie i dobrostan psa.
- Wysokość w kłębie: powyżej 39 cm dla psów i poniżej 33 cm dla suk.
- Krótka grzywka, nie zakrywająca oczu
- Słabo rozwinięte wąsy i broda.
- Plamisty nos. Co najmniej 1⁄2 nosa jest zabarwione.
- Zbyt wydatne jasne oczy.
- Uszy krótkie lub odwrócone.
- Zbyt wypukła czaszka.
- Zbyt mocno zdefiniowany, stromy stop.
- Nie wypełniony pod oczami.
- Krótki, cienki, luźny kark.
- Nisko osadzony ogon. Ogon nie osiąga stawu skokowego. Ogon noszony na grzbiecie, zwinięty w okrąg, zbyt krótki ogon.
- Nieznacznie zaznaczony kłąb.
- Słabe plecy
- Nadmiernie wydatny zad.
- Stromy zad.
- Nieco proste kątowanie tylnych kończyn.
- Sierpowaty staw skokowy.
- Stopy niewystarczająco wysklepione.
- Ruchy Bindy.
- Miękkie, zbyt falowane włosy.
- Wysokość w kłębie: poniżej 33 cm lub powyżej 41 cm dla psów i powyżej 38 cm dla suk.
- Kwadratowy korpus.
- Brak grzywki, wąsów i brody. Stojące uszy.
- Jasne oczy.
- Plamisty nos. Mniej niż 1⁄2 nosa jest zabarwione.
- Dowolny kolor oprócz standardowych.
- Duże jasne plamy w różnych kolorach (wątroba, pomarańcza).
- Krótkie, niskie osadzenie, luźny front.
- Niezaznaczony kłąb.
- Siodło
- Garbate lędźwie
- Stromy zad.
- Nisko osadzony ogon. Krótko ucięty ogon.
- Zbyt opadające nadgarstki, słabe nadgarstki.
- Zbyt proste kąty zadu.
- Pochylone nogi.
- Wilcze pazury.
- Ciężkie, związane ruchy.
- Kręcone włosy.
- Ektropium, entropium
- Agresywny, zbyt nieśmiały.
- Wnęstrostwo, jedno jądro
- Słabo rozwinięte jądra.
- Nie pigmentowany nos.
- Przodozgryz, tyłozgryz.
- Kłusowanie
UWAGA
Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra całkowicie opuszczone do moszny
